We rijden al enkele dagen met het waarschuwingslampje van de motor aan rond.
Zo’n grapjas van het verhuurbedrijf vertelde eergisteren aan de telefoon nog dat als het lampje rood wordt het pas erg is, we snappen alleen niet hoe iets geels rood kan branden, maar goed dat krijg je als je weet hoe sommige dingen werken..
Nu waren we toevallig in de buurt van het verhuurbedrijf dus zijn we er maar even langsgeweest, dus iemand die er verstand van zou moeten hebben is aan het “rommelen” gedaan, eerst met het boekje erbij waarvan we hem zo konden vertellen op welke pagina hij moest zijn.
Vervolgens met de zekeringen in de weer om de boel te resetten.
Hierna kwam de zin “we hebben er weer een” langs in een gesprek met een collega, de motor draait in emergency mode en had niet zolang mogen doorgaan..
En hierna werd het dus pas echt leuk, je hoopt zo’n camper maar twee maal leeg te zien, aan het begin en het einde van je vakantie. Dus we kregen een andere camper en mochten alles overhevelen naar de ‘nieuwe’, je bent net een beetje gewend aan de problemen van de ene en je kan weer opnieuw beginnen met de volgende..
Wel handig was dat de ‘oude’ er niet uitzag door het ritje over de grindwegen en de ‘nieuwe’ weer netjes schoon was.
Na dik anderhalf uur spullen verplaatsen van vakje naar vakje (en dingen ruilen die beter waren) hebben we nu een andere camper en hopen met deze te doen tot het einde van de vakantie..
Vandaag in en om Geraldine rondgehangen, eerst na een ontbijt buiten de deur daarna naar de “tin shed” gereden voor wat shopping, gevolgd door het museum met oude autos, tractors en alles wat ze hebben kunnen vinden met roest erop..
Na een versnapering op de camping wederom een rondje winkels in het “centrum”.
Rond etenstijd hebben we in de bar van een hotel gegeten..
De portie wedges was iets groter dan de bedoeling was..
Vandaag zijn we naar Geraldine gereden.
We hebben voor de stop voor mt Cook nogmaals gedaan, gelukkig hadden we deze gisteren al gedaan want er hingen nu meer laaghangende wolken..
Heel bijzonder om te zien waren de wolken die alleen rond de bergen hingen..
Bij de koffiestop kreeg ik als enige mijn koffie op deze manier.. De vraag is nu alleen of het van die gast komt die de koffie zet of het meisje dat hem bracht..
Na de koffie zijn we gestopt bij het bekende kerkje, ditmaal zonder een aantal busladingen mensen..
Op het laatste stuk van de rit sloeg het weer ineens om maar bij aankomst in het park was het weer droog..
We blijven twee nachten op deze camping waar ze wel alles goed voor elkaar hebben en er veel beter uitziet dan gisteren..
Vandaag stond een stukje rijden op het programma, geen rare dingen gewoon van A naar B, natuurlijk met de nodige stops..
Een groot gedeelte van de route hadden we nog nooit gereden en was best wel bijzonder, maar plaatjes zeggen zoveel meer ondanks deze met een telefoon zijn gemaakt..
De camping is een verhaal apart, het ziet er allemaal niet uit, het werkt meestal zoals het eruit ziet, maar soms wordt je toch aangenaam verrast, je verwacht een douche met een dun straaltje lauw water en krijgt uit de rondom lekkende douchekop een partij heet water, jammer dat dan de anderen op de camping dit kleine beetje plezier komen verstoren door het toilet te misbruiken en blijkbaar het knopje van de spoelbak niet kunnen vinden..
Mocht je trouwens een gat in je dak hebben kijk dan even of er geen fles in past..
Vandaag zijn we naar Dunedin gereden. De 4 kilometer grindweg vanaf de camping was genoeg om het net schoongemaakt raam weer geheel vies te maken, waarvoor probeer ik het ook schoon te houden..
We zijn ook nog even in een plaatselijke supermarkt geweest, maar ze hadden hier wat rare dingen of er is niet goed nagedacht over de naam..
Waar we onderweg koffie dronken vonden we nog iets moois voor een koopje maar ja stuur dat maar eens op..
Als je dichter bij Dunedin komt wordt de weg ook beter, je gaat van een baan naar een “echte” snelweg waar ze geen fietsrace op mogen houden, we waren vanochtend bijna weer de sigaar, alle borden en regelaars stonden er al en dat op de state highway 1..
Er was nog wat verwarring over hoelaat het nu eigenlijk was, onderweg kwamen we een klok tegen welke een uur voorliep. Toen werd het echt lastig omdat de klok eigenlijk een uur terug moest. Dus de eerste vraag op de camping was of het nu elf, twaalf of een uur was..
Maar de klok gaat volgende week, zaterdag op zondag pas een uur terug
Na een snel rondje camping (ja alles is bijna nog zoals we het in 2008 hebben achtergelaten) zijn we op de bus naar het centrum gestapt om daar een rondje te lopen, goed en wel bij het station aangekomen begon het behoorlijk te regenen..
Ik heb nog wel even een rondje door de kerk in het centrum gelopen, bij binnenkomst kreeg ik direct een Nederlandstalige folder in mijn handen geduwd door een aardig vrouwtje welke volgens mij bezig was met iets van kant-klossen..
Terug op de camping brak de bui door en hadden we naast onweer ook hagel..
Ik heb nog even in de omgeving gezocht of er nog iets te doen was, alleen heb wat twijfels bij dit programma voor mijn telefoon, deze geeft tevens begraafplaatsen aan als sightseeing, wel handig als je hier weleens een rondje loopt maar ik ken niet veel mensen die dit doen naast @maartje en ikzelf…
Na wat eten in de keuken en een kort rondje buiten de camping (Jaja de zon kwam weer onder de wolken door) is iedereen weer met zijn eigen avond programma verder gegaan, dit varieert van DVD’s kijken tot achter de computer foto’s nakijken..
Het is nu net 12 uur geweest en het is buiten nu rond de vijf graden, ik loop in het donker net terug vanuit het toiletgebouw en zie een behoorlijke steen naast de camper liggen wat raar is omdat die er op de heenweg nog niet lag, dus toch maar even de zaklantaarn erop gezet blijkt het een egel te zijn waar iets donker roze uithangt, je denkt direct aangereden of zo maar het was een worm van bijna vijftien centimeter die langzaam naar binnen werd gewerkt. Dus de eerste reactie is direct camera erop maar voor ik deze goed en wel op filmen had staan en de combinatie zaklantaarn en camera op een lijn had werd er al een sprint naar de bosjes ingezet en heb ik alleen de achterkant van een wegrennende egel..
Morgen gaan we weer bij de kust vandaan en meer landinwaarts naar kleinere plaatsjes, hopelijk gaan we dan niet weer op zwart met de telefoon en internet verbindingen..
Vandaag zijn we vanuit Invercargill (Lorneville) vertrokken de Catlins in, dit is het onderste stuk van het Zuidereiland.
Sinds de laatste keer dat we hier waren is er veel aan de weg gedaan, alleen het begin had nog een stuk van 14 kilometer aan gravelwegen en de meeste bezienswaardigheden waarvoor je de weg af moet, de rest bestaat uit asfalt.
We hebben eerste een vuurtoren bezocht (je mocht er omheen lopen) en op het strand konden soms fur-seals zitten..
De dag begon heel mooi maar dit veranderde geleidelijk naar steeds meer bewolking waarna het ineens oversloeg in regen.
Door de regen viel het bezoek van twee watervallen en een meer in het water..
Gelukkig klaarde het tussendoor ook nog een beetje op voor een belangrijke stop die ik ook met meer reden had gedaan. (De andere fotoalbum zijn beter)
Een ander nadeel van gravelwegen is de stof, door de regen is dit omgezet in een bruine drap die over heel de camper heen zit en ze zijn nu echt vies..
We staan nu op een camping aan het einde van een baai, ze hebben hier wel internet maar die is netjes geprijsd naar het feit dat er geen mobiele telefoon is en het is graag of niet (dan maar niet)..
